Werk& sprak met Irene Koedijk: zij deelde haar verlieservaring. Over wat haar hierbij geholpen heeft. En ook welke do’s en don’ts zij vanuit haar professie aan omgaan met rouw op de werkvloer wil meegeven.
Irene (53 jaar) is Health Officer, Rouwcoach en ervaringsdeskundige. Toen zij op haar 35ste haar partner verloor, werd haar leven een rollercoaster. Niet alleen stond ze er alleen voor met de opvoeding van hun toen tweejarige zoon. Ook kreeg zij het faillissement van hun bedrijf op haar dak, een gedwongen verhuizing en schuldsanering. Ze kwam in de overlevingsstand terecht, rouwen was het laatste waar ze aan toe kwam. ‘Niemand zei: ‘moet jij niet …?’ Ik moest door.’ Toen een aantal jaar later haar tweede echtgenoot overleed, werkte zij als HR consultant bij een bedrijf dat middenin een reorganisatie zat. Daar waar ze zelf mensen aanspoorde om ruimte te nemen voor rouw zonder zich daar schuldig over te voelen, deed zij dat zelf toen niet. ‘De dag na de uitvaart vloog ik voor een internationale meeting met HR collega’s naar Berlijn. Daar kwam ik in een warm bad terecht; er stonden 6 mensen om me heen die me knuffelden. Van hen heb ik de maanden daarna ook veel steun gehad.’ Recentelijk hebben we in het bedrijf twee verliessituaties gehad. We hebben als werkgever bloemen gebracht voor de begrafenis en een mooie boom in de tuin van de medewerkers laten planten als aandenken aan de overledene.’
Voor collega’s, die te maken hebben met een collega met rouw heeft Irene de volgende adviezen:
Wil jij ook bijdragen aan de maatschappelijke beweging over hoe we omgaan met de combinatie werk en leven? Discussieer mee, laat je inspireren, geef je mening en leer tijdens één van onze bijeenkomsten.
en wordt in co-creatie met werkgevers en experts gemaakt. Wil je op de hoogte blijven en/of op een andere manier meedoen? Laat het ons vooral weten!